Kâğıt Şiiri - Marcus Efendi

bir kâğıt ki
ilişkilerimizi
durumumuzu
gücümüzü
belirledi
bizleri
biz, masum mahlukları
dahi
kavga ettirdi
kırdırttı
ayrıştırdı

bu nalet kâğıt parçasının
egemenliği
nereye kadar sürecek
bu
gözler ne zaman açılacak
gözler
bu gözler ki
eritilmiş hayal ile kör edilmiş
o tabakayı tek kıracak olan
ileri gitmek
ilerici
ileri

kâğıdın elinde kanı kaldı
yok ettiği doğal sevginin
kıpkırmızı
temiz kanı
doğal sevgiye dahi
kattılar
katkı maddesi
kâr arzusu
varken
sağlık nedir ki

bu kâğıt ki
bazısını
doğuştan mağlup
bazısını da
doğuştan galip
yaptı
ve
yapmaya da
devam ediyor