Harp meydanında yenilmiş yüce Türk ordusunun
Sağ kalmış tek yaralı askeriyim
Top, tüfek bana çevrilmiş.
Karşımda, yalvarmamı bekleyen binlece çirkin surat,
Bismillah deyip, doğruluyorum,
Çirkin suratlara tükürüyorum,
Dava zorlaşıyor gittikçe,
Günler gelip, geçtikçe,
Düşman elele verdikçe,
Karşı koyalım kardeşçe...
Bela biter birleştikçe,
Alev alev yanan yüreğim sönmez suyla
Akıl kalmamış şu başımı ez taşla
Bir güzel söz söyle de bağrımı ısla
Gönlümün sultanı sensin Damla...
Senin için dinlemem emir, ferman
Eskiden ben böylemiydim...
Deli doluydum.
Deli rüzgarlar gibi eserdim.
Kavgalar yapardık,
Küçük kavgalar ama
Büyük amaçlar için
Yollara düştüm.
Puslu bir vakitti.
Hva soğuk, ellerim çıplak.
Rüzgardan savrulan pardesüm.
Bu sokaklar benden sorulur...
Bir elimde tesbihim, diğerinde sigaram
Hangisine yanam başbuğum
Gittiğine mi yoksa
Gittiğin günden sonra olanlara mı?
Sen bize adamın adamı olmamayı öğretmiştin
Sen bize kırılın ama bükülmeyin demiştin başbuğum
Senden sonrakiler önlerine köpek bekliyorlar başbuğum
Atalarımız, dedelerimiz, babalarımız;
Soylu bir mücadelenin başını çektiler.Memleketi satmadılar.Memleketi bölmediler.Onlar memleketi hiçbirşey beklemeden sevdiler.kimi canını, kimi malını, kimi çoluk çocuğunu verdi bu yola.Onlar yüce TÜRK milletini kainatın içinde bir güneş gibi parlatmak için kutlu bir yürüyüşü başlattılar.Bu esnada vatan hainleri de boş durmuyordu.Bu puştlar iyice azıtıp, sokaklara dökülmüşlerdi.Bir sistem vardı.Ayakta duramayan, her yerden darbe yiyip, parçalanmış bir sistem.ayakta kalması için kan akıtması, insan harcaması gerekiyordu.Vatan hainlerinin kahpeliğine de birilerinin 'dur' demesi gerekiyordu.Ve kutlu yürüyüşçüler meydana çıktı.Artık savaş kaçınılmazdı.Sistem de aradığını buldu.Harcayacağı insanlar vardı artık.Ve gözünü kıpmadan harcadı bu insanları.Sistem rahattı.Çünkü memlekette, fosilleşmiş beyinleiyle ortaya düşüp, denenmiş fakat başarılı olmamış rejimleri isteyen O... çocukları kalmamıştı.Ulubeyler de kalmamıştı(sisteme göre) .Fakat sistem bilmiyordu ki; kutlu yolbaşçılardan akan asil kan, geleceğin milliyetçi yeni neslini emziriyordu.
Aramızdan çekilsin huzuru bozan
Kötüyü öven, yoksula kızan
Haksızlığa ferman yazan
Yanımızdan gitsin kuyumuzu kazan.
Beraber iş yapılmaz bir fosille, imansızla
Astım ihaneti Ankara'nın meydanına
Hain uşağa ibret olsun
Göz koyanı ez Türk'ün mekanına
Ölüye sağa ibret olsun
Vur kahpeye gardaş şan kat şanına
Yakın çağa ibret olsun...
Bir sokak lambası altında titriyor olacağım
Elimde tabancam, devrana isyanlıyım
İşte o an ellerim titreyecek, heyecanlıyım
Sen geleceksin aklıma, ağlayacağım.
Metrisin duvarına adını yazıyor olacağım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!