Kaf Dağı'nın arkası derler masallarda, ulaşılmaz bir yer vardır;
Anka'nın yuva yaptığı, sarp tepelerde rüzgarın ıslık çaldığı.
Fişekliği göğsünde, kaması belinde bir Çerkez delikanlısı;
Kalpağı başında, bastonu elinde, yüz üç yaşındaki ihtiyar...
Atları doludizgin, dörtnala koşturur, onlarca milletten insan;
Sanki kayar gibi yürür incecik belli, uzun boylu, narin kızlar.
Yaylalarda bal yapar yaban arıları, çiçekten çiçeğe konan.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta