Kafkas Cephesi Şiiri - Sinan Mert Savcı

Takip ediyordu kar taneleri bir biri ardınca,
Bozuluyordu sessizlik,bir top patlayınca.
Görünüyordu namlu,karanlıkta lamba misali,
Görülmemişti daha önce,bu canavarın emsali.
Mermiler yararken,o kapkara toprağı,
Kaç canlar verilmişti,henüz çocukluk çağı.
Kurşunlar parçalıyordu kalbi,mideyi,ciğeri,
Parçalasada düşürmüyordu kahraman neferi.
Devam ediyordu düşman ateşe,vakit tan iken,
Bu nasıl bir ateş,vücutları ikiye bölen.
Bir bulut kümesi toplanmış mevzinin başına,
Kalkıyordu taarruza genç asker,bakmadan yaşına.
Sabahın ilk ışıkları,alıyordu Mehmed'in gözünü,
Can versede şu siperde,tutuyordu sözünü.
Vermemişti mevziler daha son askerini,
Henüz onbeş yaşında,hazırlamıştı kefenini.