Ben senin Milenan olmayı istemedim
Sen, Kafka olmayı seçmeseydin eğer
Bunun adı aşk olmazdı sevgilim
Ve eğer sen Kafka olmasaydın
Belki de bu kadar imkânsız olmazdık birbirimize
Bir yalnızlık ki ele avuca sığmayacak,
Durdurulamayacak kadar büyük
Kalabalıklarda yerini alamayacak,
Dünya içinde koca bir dünya,
Ucu bucağı olmayan
Sana ait
Ve ben her zaman en dışta
Herkesten daha içte evet,
Ama sana uzakta
Bir böcek olarak uyandığında da sevdim ben seni
Kalıplaşmış kaskatı tenini, antenlerini
Duvarların üzerine serdiğin tuhaf ağlarını,
Anladım ben seni
Bazen bir suçlu olarak uyandı
Ney ile suçlandığını bilmeden
Dünyadan bir haber
Yine de sevdim seni ne olursa olsun,
Sevdim.
Ama bir Nazi kampında son verdim seni sevmeye
Seni sevmek hakkımı zorla aldılar elimden.
Ve ben öylece izledim özgürlüğümün gidişini
Sen Kafka olmayı seçtiğinden beri
Milena olmaktan başka bir şansım kalmadı benim
Bir gaz odasına hapsedilmek kaderim
Ulaşılamayan, dokunulamayan bir mektuptan ibaretim
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 18:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!