Karanlık koridorlar, sonsuz bir bekleyiş,
Suçluluk hissiyle yoğrulmuş her deyiş.
Kapılar kapanır, açılmaz umutlara,
Bürokrasinin demir yumruğu ruhlara.
Uykudan uyanış, bir böceğin bedeni,
Yabancılık hissi sarar her bir teni.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta