Kafiyeler Uymadı Şiiri - Emin Akduman

.
Yokluğunu kadeh kadeh rakıya gömüp,
Her şarkının nakaratında dönüp dönüp,
Hiç duymadığın küfürlerle sana sövüp,
Sarhoş olmak isterdim bu gece biliyor musun ?

Ama kahretsin rakıyı sevmiyorum işte.
Diğer meyler de sarhoş etmez bu gidişle.
Bir şarjörü doldur boşalt yapar gibi işte.
Sensizliği vuramadan sabahlarım biliyor musun?

Ne yapsam olmuyor işte!
Bak kafiyeli şiirler bile yazmayı beceremiyorum doğru dürüst
Senli takvimlerde seni doyasıya yaşamayı beceremediğim gibi.
Bana göre değil kalıplara sığdırılmış bir yaşam
Ama yine de özlüyorum işte seni

Hatırlıyorum da

Sanki dün gibi
Ve inadına
Sanki asırlar,
Çiğneyip geçmiş bizi üstümüzden.

Oysa
Saklı saatlere sıkıştırılmış,
Sınırlı zamanlarda seviştik, seninle gözlerimizle.
Hissediyordum,
Göğsün ellerimde atıyordu.
Sense beni içinde kıpır kıpır.
Dudaklarını dişlemek geçiyordu aklımdan
Ama dokunmaya korkuyorduk heyecandan.
Hırçın bir okyanus gibiydi gelgitlerimiz
Sonra yalnızlığın sahiline vurduk
Ayrı ayrı.

Şimdi
Seni özlemekten
Sana doğru kulaç atmaktan
Düşlerimle boğuşmaktan yorgunum.

Hani!
Hiç bana sormadan
Tutsan beni bir gün
Koynuna saklasan
Haziranım olsa tenin
Hazan olmasa artık sensizliğin.
Başım dönse kokunla
Eteklerindeki yağmurda ıslansam
O yağmurda ölsem
Ve sen ellerinle tekrar tekrar can versen bana
Hiç bitmese gece
Sen koksa üstüm başım.

Yoksa bu yorgunluk beni öldürecek