Sevdik biz…
Üç-beş sevdalının gözyaşıydık lise defterlerinde,
Her mısraya anılarımızı yazdık,
Unutmuştuk okumayı,
Nefesimiz kuma yazılmış meğer
Anladık...
Çok efkar dağıttık
Kafiye dönemlerimizde
Çok sigara yaktık,
Oysa,
Yolumuz çizilmişti aslında
Çok geç anladık.
Attığımız her adım
İçimize yaptığımız yolculuktu,
Sevdiğimiz her şarkı
Melodisine kandığımız ufkumuzdu...
Sustuk bir zaman sonra
Terk etti bizi kelimelerimiz
Yalnız kaldık sonbaharda
Ve sevdiğimiz her mevsim
Canımızı yakan ateşimizdi aslında.
Çok mevsim geçti o günlerden bu yana
Çok yaprak sarardı
Çok ağaç kurudu,
Yanan her sevdanın üstüne
Sadece kendi külleri savruldu.
Rüzgar aldı götürdü içimdekileri
Güneşten daha çok yaktı gözyaşım tenimi,
Bir gün unutulacak belki her şey
Küllerimiz savrulacak yerden yere,
Biz o günlerin hayaliyle
Bir o günlerin hatırı var diye
Yaşayacağız…
Sebepsizliğin
Çocuksu ellerinde!
Kayıt Tarihi : 26.3.2022 02:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!