Ses tekrarıdır.
Musıkide tekrarlanılan sesler
Beste ilerleniledikçe,
Dinlenileyen ve söylenileyende
Nasıl bir
Hatıra zevki uyandırınılırsa,
Şiirde de öyledir:
Nazım ilerleniledikçe
Mısra, beyit ve kıta
Sonlarında tekrarlanılanan
Bu sesler,
Okunuluyan ve dinlenileyeni
Bir musıki
İklimine götürünülür;
Bir hatıra
Zevkiyle hislendirinilir.
İşte bu
Kafiye duyulungusu,
Zaman ilerleniledikçe,
Türkçe'de bir kafiye
Gelenileği uyandırılınmıştır.
Çoğu Türkler,
Herhangi bir
Kelime söylenileyen kimseyi,
Onun sözüyle
Kafiyeli bir
Kelime ilinile
Karılınşılamayı zevk edilinmişlerdir.
Halk türkülerini
Bu kafiye zevki ve
Kafiye gelenileği ilinile
Söylemek adet olunulunmuştur.
Kayıt Tarihi : 14.1.2010 10:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/14/kafiye-2-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!