Kâfirdir Bu Şairler

Büyük kentlerde yaralanmış,
Taşralı çocuklarız biz.
Harmanlanmış duygularımız.
Yüreklerimiz büyük geniş.
Yanık yanık kavallarımızı çalardık.
Şarkıları bir tutkulu söylerdik hepimiz.

Yağmurlar sırılsıklam ıslatırken bizi,
Bağ,bahçe,tarlalar çizerdi kaderimizi.
Yaşadık buğday,zakkumlar,kozalarla.
Gömleğimin yakalarına konardı rüzgâr,
Aşk şarkıları söylerken kızlar.

Büyük aşklar peşinde.
Uçup giderdik hülyalı.
Çimenler arasında ince toprak yollarda,
Yıldızların alaca ışığının altında,
Sarp yamaçtan ay yükselirken göğe,
Akşamları yol gösterirdi bin kırlangıç.
Ardında geçmiş bir günü bırakırken daha,
Lâf atardı evinin taş merdivenlerinde,
Oturan kocamış Hatice nine.
-Cemal çarşı ekmeğim nerede? ! ...

Begonyalı,beyaz boyalı çitli evimizde,
Anamın ısıttığı sıcak akşam sütümü içerdim.
Bir şarkı yazdım sana kız,
Bir okusam...
Yaratır kalbinde acıyla birlikte hoş bir ezgi.
Millet şaşırır,senden yana döner gözler,
İstesende istemesende,
Hayalim geceleri düşlerle uykularını böler.
Ne diyor Kuran-ı Kerim...
" KÂFİRDİR BU ŞAİRLER."

24.08.2016 Kâfirdir Bu Şairler