Kâfir Leylâ Şiiri - Onur Al

Âh Leylâ Leylâ,
Bunu bir şiir belleme.
Kerpiç dünyam,
Başıma çöktü,
Aşk deyip inandığım,
Bir koca yalan çıktı.
Bu dünya çivili bir tahta idi,
Bu dünyanın çivisi çıktı !

Âh Leylâ Leylâ..
Hüsnün Züleyha'ya ayna,
Gözlerin tastamam bir bela,
Gamzense bir kara girdap.
Gayrı hüsnün kof, nazarın kof,
Gamzen ufak bir çentik çıktı.
Bu aşk bir firavun çukuru idi,
Zatım bu çukurdan dostlar ile çıktı.

Ah Leylâ Leylâ..
Müslim elinde refîk-i zevce aradım,
Sever diye sevsin diye umut ile,
Bahtımdan kağıda kalem karaladım.
Müslimîler ayan beyan rûşen iken,
Benim gönlüm bir kâfire bağlı çıktı.
Bu İslâm elinde nasibim kâfir bir yar idi,
Zatım bu küffâra Allah ile galip çıktı.