Ağırlığımızca halet-i ruhiyyeydik,
insanın bir sevmekle yorulmadığı günlerdi,
dilin muhtevayı içermediği.
öğle kafilesinin kadını,
elinde bayer yazılı yeşil poşeti
içinde kaneviçe günlerinden kalma
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim