Kafi Şiiri - Kadir Şahin Başkal

Yüzümü toprağa sunacakken tanıdık eller,
Belki senin sevginden bir damla düştü.
Belki de bendim gökten düşenler,
Son bir muhabbet fırsatıyla tomurcuklar açtı.

Bir dudak var, Lut gölü kadar tuzlu ve derin,
Kristal taneleri yanağımdan çölüme dökülüyor.
Mahşerimde sur'a üflemek mi senin kaderin,
Bak gözlerime güneş yok, yıldızlar dökülüyor.

Dün sen gidince bitti, şimdi şu andasın.
Duamdasın, dileklerin içindeki en safi.
Ali-i imran'ın bahsettiği zamandasın,
Hatam çok, avuçlarını alnımda hissetsem kafi.