Kafesteki Bülbül Şiiri - Ercan Uces

eeyyy sevda neden bu başıma belaa musallat oldun
şirınden ayrılmış ferhat gibi kıvrandırdın durdun
gecem yok gunduzum yok boş hayallerle soldurdun
beni yollara vurdun sokak sokak onu sordurdun

eeyyy aşkın sadık sırdaşı dostum sümbülüm
biliyorsun ben gülsüz kalmış bir
bülbülüm
işim derttir yüküm keder ondan yanıktır ötüşüm
bir kere görmek isterim feda olsun hayatım ömrüm

eeyyy gönül ben ihtıyarım sen neden yaşlanmıyorsun
bedenım bıttı tükendi sen nasıl halen gencecik cocuksun
felek vefasız yarsa hayırsız sende bunu ıyı bılıyorsun
durmadan onu arıyor onu soruyor bir türlü bıkmıyorsun

eeyyy yar gözlerin kabem olmuş nereye gitsen sana dönüyorum
ve o kutsal ütopyamızda bır seyyah oldum durmadan seni yazıyor düşünüyorum
dikensiz güldün gülleri kıskandıran guneş kokulu tenini özlüyorum
biliyorum artık burda degilsin olmayacaksında ama yinede seni arıyor seviyorum
E-U