Kafeste doğmuş kuş gibiyim
Hayal bile edemem özgürce uçmayı
Kafesin telleri çarpınca dururum
Hissederim ama anlayamam özgürlüğü
Bir aşığın derin derin iç çekişi gibi
Ya da anasından ayrılmış ak kuzunun meleyişi
Veya dermansız bir hastanın inleyişi gibi
İnlerim derinden lakin anlatamam derdimi
Adı ayrılık derdimin yar gönlümden hiç gitmez
Ben yanarım için için duman çıkmaz is çıkmaz
Gönlüm çöle döndü sevgilim ot dahi bitmez
Sen başım okşayınca ancak ererim muradıma
2007
Refik YıldızKayıt Tarihi : 11.1.2011 21:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Refik Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/11/kafeste-dogmus-kus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!