Kafes Kuşu Şiiri - Sarı Zambak

O kafes kuşudur derler
Bilmezler
O kuştur uçmak ister
Ah! Bilmezler.
Düşünmeden yaşayan insanlar gibi
Uçmayan kuşlar da olur sanırlar
Dışarda yaşayamaz,
Ölür derler
Ölsün ama en azından yaşamış olur derim.
Yaşamadan nasıl ölür ki bir can
Bilmezler.
O bir kuştur
Uçmaktır derdi
Özgürlüğüne kanat çırpmaktır tek hevesi.

O bir kafes kuşu
Özgürlük nedir bilmez ki
Bir iki çırpınır
Belki bir iki de kelime
Ne mutludur kafesinde
Yemi, suyu önünde
Sunulanla yetinir
Bilmez ötesini
Bilmez kendini
Kuş uçar
Kuş ağaca yanar
Kuş göğün mavisine yanar
Özgürlüğe kanat çırpar
O...
Kuş...
Gülün sevdalısı
Altın kafesinde kendini bilmez
Yaşadım sanır.
O bir kafes kuşuymuş
Öyle bilir, öyle yaşarmış.
Uçurmayan kanatlarla
Hissetmeyen mahpus kalbiyle.
Nasıl olur bilmem
Ben bildim
Kuş uçar.
Ben bilemedim
Uçmayan kuşta
Kanat neye yarar.