Kafes kuşu derler bize,
Kaderde uçmamak varmış,
Nefes kuşu derler bize;
Kederden içmemek varmış...
Dünyamız bir kafes içi,
Gidiyor kuşları göçü...
Bu mudur ötmenin suçu?
Kaderde göçmemek varmış...
Altın kafes vatanmolur?
Uçan kuşu tutanmolur?
Hürriyetin satanmolur?
Kaderde açmamak varmış...
Kafes seni icad eden,
Soyun sopun, atan deden...
Tutsak olsun leb demeden,
Kaderden kaçmamak varmış...
Mehmet uçmaz benim gibi,
Kanat açmaz benim gibi,
Yardan geçmez benim gibi,
Kaderden geçmemek varmış
8.1.1990
Kayıt Tarihi : 4.7.2005 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gaziantep'te bir Kuşçu'nun yanına gittim. Baktım, kuşların dünyası sadece bir kafes içi. Bir an için duygulandım ve bu şiiri yazdım ve Kuşçu'ya verdim. Kuşçu okudu ve çok duygulandı ve şunu söyledi: “Gerçekten çok duygulandım. Bu şiirin hatırı için bu kuşların hepsini serbest bırakabilirim. Ancak, bunlar fazla uçamazlar, beslenemezler, ortalıkta rezil olur ölürler. Ancak bu günün anısına bu şiiri çerçeveleyip asacağım.” dedi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!