Kafes Şiiri - Ethem Erdoğan

KAFES

susar yeniden yara bir an
sızın olur merhem

kuşatmak harcım değil
mahcupluğumu, geceyi dehlizlesem
de/mode şiirselliklerle. sıradan
çıkmazlar ve adres sorguları gelecekten
kostümlerle bir de şiir tadıyla
sözler: iç denizlerde biriken cıva
gibi münzevi hançeremde
çizelgeleşir

hep kırık aynalarda göründü sûretimiz
türkülere tuttuk yüzümüzü diye
biliriz diye yazıldı bir deftere ismimiz
şakilere katılındı böylece

ince dizelere kar
ışır beyazlığında boy veren nur
süzülür dirim: yabanıl, özgürlükte usta
olarak. güvercinler, seni ağlar
ey kendi sır
kendine kapaklanan sual: karşılık? İyilik
ten başka nedir? teşneliğine
su sar

harcım değil metropoller
kuşlar bile utanırken kafes/ten
hangi sözü ulasak altunî, eski
göz ağrıları oluyor. hep ten
hiçe yolculuk: rakamlara değiyor adım
başı meçhul-ama-bilgece sıfırlara: ins(e)
yaşamak. kadar malûl
unutuşla sanatını kaybedecekse de kuşlar
acemi
bulacak bizi bankamatikler