Kendilerine rakip olarak, beni görenler.
Umursamıyorum sizleri, ne fark eder!
Çivisi çıkmış şu hayatta, uğraşmayın benle.
Zaten yarısına gelmişim, gönül meyleder!
Sizin için olmuş bu dünya heves!
Oynadığınız kumar, iddaa, lades...
Ceremesini çekersiniz, tükenince nefes.
İşte o zaman mekanın olur, kafes!
Kayıt Tarihi : 21.5.2010 23:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Ataman](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/21/kafes-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!