Kafes Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Bir atlı karıncam var;
Öylesine güzel bağladım ki atları ve karıncaları;
Ne atlar karıncalanır,
ne de karıncaları ezer atlar.

Onlarca tilki dolaşır, kuyruğu da ponpon,
Heyhat, asla basılmaz birbirine;
gizli bir hürmet vardır sanki kuyruklar-arası,
Kaçırmamıştır bugüne dek hiçbiri
uzun uzun uluyan kurtları.

Ya kurnaz tilkiye ne demeli?
böyle yoluna koymalısın işleri hep,
bir Lûnaparkta veya ormanda,
hepsi de hoyrat,
hiç farketmez.

Bu hayat,
öylesine vahşi bakar ki insana;
Hayvanat bahçesine bir bak;
onlarcası gibi kafeslerdesin,
esir olursun zavallı bedenine.

işte böyledir bu hayat;
elalem, işinde gücündedir
sen, yanmaya can atarsın.

21.06.2000 - 2009