Kafes Şiiri - Nazif Ünsal

Kilitleye bildiğin kadar kilitle sen
Kilitler üstüne kilitler vur sen
Ezelde benı ruhunda kilitledin sen
Sevgiyye çözüm kilidin anahtarı sen

Sanmama ki yeni kilitli değilim ben
Yıllarca kafesinde zincirlenen ben
Asırlar geçse de o kafesteyim ben
Sen kafes kilit aşkın kafeste ki ben

Her davranışında bir şiir üretirsin
Bende çözülmeyen zincirlı kaderimsin
Mutluluğu hissetiren tek sen varsın
Mutsuzluğu her an korkutur kaçırırsın

Çılgınca sevmek delirmişe bahusus
Ve aşkın kafesine girenlere mahsus
Aşksız geçen ömre olsun efsus*
Vicdanı kör bıçakla kesılmiş duygusuz

Yazdırdığı
*efsus: yazık