Kafes Şiiri - Mehmet Ali Güler

Kafes

Dondum hislerim yandı
Mimiklerim acıma yabancı
Sancısız bir yüz taşırım
Evet şimdi susmaya hazırım

Feryatlara kapalı kulağım
Ateş dolu kucağım
Gözlerim son kalem oldu
Gözyaşlarım tek ulağım

İçimin düştüğü derde
Yüzümü eyledim perde
Aldırmaza vurdum kendimi
Kömüre döndüğüm yerde

Yaram kanamaz dağladım
Kanadım uçamaz bağladım
Sildim maziyi görmem atiyi
Anı yaşayıp huzuru sağladım

Sustum duydum sesleri
Soydum yorucu hevesleri
Kondurup her gama bir öpücük
Parçaladım bütün kafesleri