Kafes Şiiri - Ömer Burçin Özkişi

Yan yana kesişen iki trendir
Öylesine hızlı
Ve gürültülü
Sanki çapraşmaktadır
Geleceğimle geçmişim
Saliseler içinde oldu herşey
Göz açıp kapayıncaya dek
Geçmişimin gölgesi sürükledi beni raylarda
Ve gelecek
çekiştirmektedir beni
Senin kollarına
Ne yaptımsa yaptım
Pişmanlık yok alnımın çizgilerinde
Sevdim delicesine
Ve delirdim
Hakkını teslim edercesine
Soğuk sular dökündüm kış vakti
Ve yuvarlandım karlar içerisinde
Buz tutan yerlerimi sana sakladım
Taze dipdiri
Dokun ki çiçekler açsın göğsümde
Çünkü aşk
Göğüs kafesimin içindeki bir kuştur
Özgürlüğe tutkun
Ve tutsak edilmiş
Yaban ellerce
Dokun ürkütmeden
Ve parçala kemiklerimi
Özgürlüğün bedeli buysa
Kan dökülecek
Ve çatırdayacak kemikler
Durma!
Canımı yak
Canımın taa içine işle
Çünkü ben bilirim
Sevmek
Acıyla harmanlanmış sevişmelerdir
Gecenin bağrına boşalan...