kafemsi bir yerdi adı kafemsi
gözleme ve bir çay istedi
ve ardından da…
gözleriyle kendine bağladı beni
yan masada da terk edilmiş bir kadın sesi
aşktan yana dertliydi o da benim gibi
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta