Kafemsi Şiiri - Cemal Tuna Çağlayan

kafemsi bir yerdi adı kafemsi
gözleme ve bir çay istedi
ve ardından da…
gözleriyle kendine bağladı beni
yan masada da terk edilmiş bir kadın sesi
aşktan yana dertliydi o da benim gibi

kalktık oradan geçtik caddeleri
kızılayı karanfili...
anlattı anlattı dinlemedi ki
kalbimin içinden gelen sesleri
istediğin neydi
bir aşk mıydı yoksa sevgimi
hayır hayır hiçbiri değildi
aşkımı sevgimi elinin tersiyle itti
bıraktı gitti güvenpark ta
tanımadan el gibi