dili yok ezgilerin
izleri olur
derin..
bir kafe alır
seni yürütür
Elbruzta gezdirir
Gunipte dinlenirsin.
zülüfler,gamzeler geçer aklından
döğüş dolu yolarda gezersin.
boynuna ilmekler vurulur
sökülür ciğerlerin
bıçağın üzerinde tabanların
ha bölündün ha bölüneceksin
kulağına çarpan sesin
umutdur nefesi.
kafe bin can
içinde bir nehir
kafkaslardan
çerkes kaması kadar sivri
ayak parmak uçları.
dimdik yaşamak içindir.
gönlümde çağıldıyan
ağlayan kafe,mahzun derin.
avuçlarımda saçların
ha çıktım gökyüzüne
ha çekdim seni aydan.
kafe içimde akan nehir
sen gönlümdeki aşksın
söylesin Karadeniz
haykırsın Dagıstan
kaç bin can
kaç bin can
kafe çalsın ağlasın
geçsin içimden nehir.
Kayıt Tarihi : 6.8.2010 17:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/06/kafe.jpg)
teşekkürler, tebrikler.
Bu kervana bir grupla katkıda bulunuyoruz,
hedeflediğimiz her menzilde birlikte olabilmeyi temenni ederiz
Aktife açtığım şiirlerime de beklerim.
Selam, saygı ve sevgiler
Müjgan Akyüz
http://gruplar.antoloji.com/nevbahar-grubu/
Yine kalem yine kelam
kalemle konuşan bir yürek
günaydın
güzel bir paylaşım okudum
hep gerçekleri anlatan
aynen harfi harfine
eksiğ yok fazlası var
kutlarım saygı değer kalem
TÜM YORUMLAR (2)