Kafe Şiiri - Özden Yumuşak

Sensizliği düşünüyorum şimdi yalnız, otururken bir kafede,
Sevgililer elele tutuşmuş oturuyyor, bazısı da kaldırımdan geçmekte,
Fikrim uzak yerlerde aklım yine seni beklemekte,
Davet ettim seni içimden seni, beklediğimi bilmesen de
Sokak gitarcısının sesi de bu davete eşlik etmekte,
Ahi yıllardır bekliyorum seni kim olduğunu henüz bilmesemde,
Belki sarışınsın mavi gözlü, belki de dha esmer simsiyah bakışlı,
Ama kalbime dokunulun hep aynı unutmam seneler geçsede,
Beklemek, elbette biter kim kalmış ki yalnız kendi istemeyince,
Karar vermek kolay hele o sevgili kendini gösterince,
Masama usulca yaklaşan biri var şimdi, yüzünde en tetlı tebessümle,
Tam ben dalmışken en derin tatlı hayallere,
Aynen benziyor benim gönlümdeki o muhteşem güzele,
Zarif bir vücut, bakımlı eller bir de baksam şu gözlere,
Özenle yaratmış rabbim saklamış seni bu günlere,
Şükürler olsun şimdi dedim onu bana gönderene,
Beklemek bir ömür boyu değdi her şey bu güzele,
Heyecan bende, aşk bende, yürek çarpıntısı arttı her nefeste,
Hem gülümsüyor hemde konuşmaya hazır ne istesem daha ben,
Beklerken sevgi dolıu sözleri. o dedi siparişinizi alayım diye,
Ekledi bir de yalnız mısınız başka gelen varmı diye,
Vurdu bana en derinden, dönerken ben gerçek dünyaya,
Kahvemi içip çıktım kaderde o güzeli daha beklemek varmış diye diye.
ANKARA 26.12.2016