Kafdağının Ardı Kafkasya Şiiri - Yorumlar

Önce martılar havalandı çığlık çığlığa
Yıldızlar indiler gökten mateme
Ay katıldı bütün gücüyle küskünlüğe
Yakamozlar sustular suskunluğa.

yuregine saglik dost.
Allah bir daha oyle gunler gostermesin hic bir musluman topluma ve insan toplumlarina.
saygilar efendim

Sayın Necmiye Sarpkaya
Bilirsiniz, biz Çerkez'lerde, yalnız erkeklerin değil, kadınlarımızın bile ağlaması en azından dudak bükülerek karşılanır. Matemlerimizde bile ağlayamayız. Yavrularını geride bırakan annenin, o kara gemide mağrur ve vakarlı duruşunu ne güzel anlatmışsınız. O utanç günlerini yaşayan büyüklerimiz ağlamamışlardı. Ama ben şu anda ağlıyorum... Hem de gözyaşlarımı çocuklarımdan gizlemeye çalışmadan ağlıyorum.
Ta yürekten kopup gelen, duyarak, hissederek yazılmış bu mısralar için ise beni bağışlayın, kelime dağarcığımda bu şiirin değerini vurgulayabilecek bir sözcük yok. Sağ ve esen kalmanız dileğim ve saygılarımla

Ah Kafkasyam Ahhhhhhhhh dedirtti bana bu şiiriniz, gözyaşlarım sel oldu ah neler geldi neler geçti gözlerimin önünden ve büyüklerimizin anlattıkları, hatıralarım canlandı, yüreğine sağlık şairem, o güzel edebi kalemin hep daim olsun kandaşım, sevgi ve selamlar...

selam necmıye hanım
'ŞAMİL in Torunları' isimli gurubumuzda sızlerıde aramızda gormekten onur duyarız.........saygılarımla

Çok güzel vede anlamlı yorumlanmış,bir o kadarda güzel bir şiir olmuş.Tebrik edrim.
Mürsel Adıgüzel

Yıbziyo.San,tasa yıçuvey.Abna yıpsi, laleler ruhta yırhohey.Hadi bıziyala banha......Şiiri anneme okuttum, annem bu şekilde yorumladı.Abazaca tam latin harfleriyle yazılmıyor.HOŞÇAKALIN...

'Kafkaslarda kavga başlar dön olur,
Ötüken Dağları toz duman olur.
Eninde sonunda koç kurban olur,
Bu canı Türklüğe adadım anne...'
__Sevgili Necmiye Hanım!
Bizi kafkas kartalı Şeyh Şamil'e ulaştırdınız.
sanki Kırımdan sürgün olanları izliyormuş gibi oldum.
'Unutmayalım ki;
Tarihini bilmeyen milletlerin coğrafyasını başkaları çizer'
Selam ve duam ile.

insan kendi vatanından horlanarak, işkence yapılarak göçettirmenin acısını en iyi o işkenceleri yaşamışlar anlar... yirmi iki sene madencilik yaptıktan sonra ardımda onbeş yaşında kızımı bırakarak bir gece yarısı sınır dışı edilmenin acısını ben bilirim ve benzeri olayları yaşayanlar. Türkiye genelinde bu acıları tatmış çok insanımız var. anadolunun bağrı sımsıcak, anadolu güven ve huzur dolu... lakin insanları biraz daha eğitimli, dünyada olup bitenlere daha mantıklı bakabilseler.devletten almayı değil de devleti iradeleri ile yönetmeyi öğrenseler. ve biz güçlü olsak, dişarıda gözüyaşlı insanlarımıza sahip çıkabilsek ve biz de böyle acılarla yoğrulmuş şiirler yazmasak.. ne yazık ki hala mefki kavgası, hala dışarıdan yardım bekleyerek yönetmek belimizi büküyor. avrupayı gücendirmekten korkuya şehirlerimizi kirleten, şehirlerimizi korku yuvasına çevirenlere karşı bir temizlik savaşı vermekten aciziz.
Necmiye hanım beni çok duygulandırdın.
güzel şiirin için kutlarım.
saygılarımla:
rr.akdora

'Abrek Günlüğünden Bir Yaprak' şiirimle bu şiiriniz yakışır diye düşünüyorum:
'dün,
alın yazımdı belki
toynaklarındaki kan,
atlarımın…
terkisindeki umutlarım
ülkülerime açılır;
haz alırım.
taşırım şimdi soylu Adıgeliğimi
üzerinde kanatlarımın...
bir kartal sessizliğinde
bulutların içerisinden süzülürüm.
Elbruz dağlarımın
zirvesinde konaklarım
bir seher vakti;
halâ özgür Kafkasya’ yı
kucaklayamadıysam,
ona üzülürüm!


öz yurdumda tarumar edilmiş
tarihimdir içimdeki yangın
bir özlem kasırgasıyla
kıvrım kıvrım
ucalara yükselen…
yılkılarındaki
kutsanmış, “pegasus” taylar kadar angın
kabardinlerimle beklerim
ki ne zaman gelecek son büyük selen!..


ey sen
gözlerini
bir akbaba edasıyla halkıma diken soysuz:
halkım ki suret-i hak’ tır
ve ne acıdır ki vatanından mağdur,
kuş uçmaz
kervan geçmez
dağlarıma sığınırken
haysız hanaysız;
sen,
en kıymetli hazinelerimizle
mücehhez insanlığımızı
sağ dur!


unutma!
muhacir kimliğiyle iliştirilmiş
tehciredir ilencim;
gök girsin / kızıl çıksın hey
olamazsam sahibi öz yurdumun!..
hala taşıyor
Seteney’ den miras yüreğimi,
abrek bilincim.
beklemesindeyim
gerilmiş bir yay gibi
Dudayev’ in hayallerindeki boz/kurdumun!..'

'bir gün mutlaka!..' demeye devam ediyorum ve inanıyorum ki o gün yakındır sevgili hemşerim!
kutladım.

Hassas ve duyarli bir yürekten dökülenleri ibretle okudum.Yüreginize saglik Necmiye Hanim.
Sevgi ve Selamlarimla.Hatice Güler.