Kafayı Yemek Gerek Şiiri - Çağdaş Öztürk

Durumum ne kadar kelek?
Ne kadar sürer ki ayrılığın sancısı
Veya aşkın kendisi?
“Dilediğimiz kadar” mı,
Yoksa ”Çekebildiğimiz kadar” mı?
Üçüncü şık:
Bir şey gelmez elden; hepsi kader mi?
Ya da hiçbirisi!

Bendeki, talip olmakla ilgili;
Şöyle ki,
Âşık olmak zorundayım sanki
Olsa da olmasa da bir sevgili.
Dağ deldiren aşkı yaşamam gerek
Dal deviren rüzgâr gücündeki ayrılığı
Ocak söndüren ölüm gibi yalnızlığı.
Egoist,
Mazoşist
Faşist
İst
İstanbul!
Vesaire, vesaire…

Deli,
Deli-dolu,
Deli yağmur-deli boş
Ne hoş!
Vesaire, vesaire…
Akıllı adam işi değil hiç biri;
Kafayı yemek gerek,
Yaşanamıyormuş aşk bilerek!