Hayal olan yerde kötü olursan...
Azıcık yaşamı edersin çorak.
Nefesi temiz al derin solursan...
Ömrünü biçmeye gelmeden orak.
Ver ki bu hayata öyle bir biçim...
Hep rahat olsun de her şeyde içim.
Bir kumum burada, veyahut hiçim...
Diyerek soruyu erbaba sorak.
Cumali bu dünya gerçekten boşmuş,
Dedim ki öyleyse neresi hoşmuş?
Baktım bir çok insan peşinden koşmuş...
Kafayı birazda ahrete yorak.
Kayıt Tarihi : 7.2.2017 14:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
gelip geçici dünya için çabalarken ahireti göz ardı etmekle hata ettğimizin farkına varalım şiirimde bu konuya dikkat ekmek istedim.
![Cuma Ali Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/07/kafayi-birazda-ahrete-yorak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!