Trafik kurallarına insanlar uymuyor
Her gün can gidiyor, kimse duymuyor
Kafaya takıyorum, saçlarım ağarıyor
Dünyanın dört tarafında savaşlar oluyor
On binlerce insan boşu boşuna ölüyor
Kafaya takıyorum, saçlarım ağarıyor
Depremler, yangınlar, seller yaşanıyor
Ders aldık denilip yine sınıfta kalınıyor
Kafaya takıyorum, saçlarım ağarıyor
Güvenlik tedbirlerine uyulmuyor
İş kazaları bir türlü son bulmuyor
Kafaya takıyorum, saçlarım ağarıyor
Şimşek çakıyor, gök gürlüyor
Korunmayınca yıldırım can alıyor
Kafaya takıyorum, saçlarım ağarıyor
Yağmur yağmayınca kuraklık oluyor
Yağmur durmayınca afete dönüyor
Kafaya takıyorum saçlarım ağarıyor
Şehirlerde gürültü kirliliği eksik olmuyor
Sinirsiz, stressiz bir günümüz kalmıyor
Kafaya takıyorum, saçlarım ağarıyor
Çöpler ayrıştırılmadan rast gele atılıyor
Toplayanların zahmetine zahmet katılıyor
Kafaya takıyorum, saçlarım ağarıyor
Ülkemde, temel afet bilinci olsaydı eğer
Hiç yaşanır mıydı eften, püften felaketler
Bunu da kafaya takıyorum, saçlarım ağarıyor
(10.07.2010-05.20)
Kayıt Tarihi : 10.7.2010 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!