Kul oldun allaha hep inanarak
Ne acılar gördün kalpten yanarak
Her başa geleni ondan sanarak
Soysuzlara meydan verdin kafasız
Ecel bildin bu hayatın sonunu
Hep sandınki tanrı korur kulunu
En sonunda sırtındaki çulunu
Hırsızlara teslim ettin kafasız
Yandı hep yüreğin kanmaktan yana
Çalışmadan kimse ne verdi sana
Adam diye düşünmeden soysuza
Tüm dünyanı heba ettin kafasız
Yobaz fetvasına hemen inandın
Belki sevap diye nice can aldın
Eller ay a çıktı sen yerde kaldın
Hala yine uyuyorsun kafasız
İbadeti fazlasıyla yaparız
Dünya bilir tek allaha taparız
Evliyalar diyarında yatarız
Acı, hüzün yine bizde kafasız
Kafir denilene muhtaç biz olduk
Onlar icat etti hazıra konduk
Müslümanız müslümana soyulduk
Hala beynin şarz etmiyor kafasız
Akıl taşıyorsak kullanacağız
Kullanmazsak daha çok yanacağız
Bir gün değil hergün kahrolacağız
Kahrolmadan iyi düşün kafasız
Kayıt Tarihi : 24.6.2003 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne acılar gördün kalpten yanarak
Her başa geleni ondan sanarak
Soysuzlara meydan verdin kafasız
saflıkta kalınmıştık belki de
ya da
körü körüne inanılmışlık
belki de kötü ile hiç tanışmamışlık
asla değil kafasızlık....
sevgiyle,
TÜM YORUMLAR (2)