Biliyorum iş, güç,
Bu kapitalist dünyada,
Kendine yer edinme çabaların,
Uzatmalı sevgilin,
Ne evlenebildiğin ne de,
Büsbütün terk ettiğin,
İşte sözüm ona vefa uğruna,
Tüm katlandıkların,
Ekmek kavgası seninkisi,
Gönlün ise tam bir yamalı bohça,
Kimler girmedi ki,
Kimler çıkmadı ki,
Neye uğradığını şaşırmış bir şekilde,
Ne gemiler yaktın,
Hesabı sende gizli…
Gece başlıyor yaşam,
Gündüzler yarım zamanlı,
Oldun bittin seversin,
Tek tabanca olmayı,
Hani neredeyse yiyecektin,
Geçen gün klavyeyi,
Öyle kaptırırsın kendini,
Geceler uzayınca,
Eşlik eder birkaç kadeh,
Ya ne birkaç kadeh,
Fıçıyla içiyorsun mübarek,
Çakmağın bile bulunmaz,
Bazen öyle salaş,
Hemen ocakta yakıverirsin,
Kimbilir kaçıncı sigarayı,
Hani geçim derdi olmazsa,
Parasız adam, adam sayılsa,
Bırakacaksın her şeyi,
Belki bir kıyı kasabasında,
Mutlu bir yuva kurup,
Tırmanmaktan vazgeçecek,
Uslanmayan asi ruhun…
Boş işte benimki de laf,
Kafana göre takıl,
Unut bu sadece bir gaf.
Belgin Turan 18/01/2009
Belgin TuranKayıt Tarihi : 19.1.2009 15:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki bir kıyı kasabasında,
Mutlu bir yuva kurup,
Tırmanmaktan vazgeçecek,
Uslanmayan asi ruhun…
Boş işte benimki de laf,
Kafana göre takıl,
Unut bu sadece bir gaf.
TEBRİKLER
namık cem
TÜM YORUMLAR (2)