Yine düşünce sinemaları oynuyor kafamda
Başrolde sen,figüran ben
Hani bir günde iyi olsak diyorum
Yine boğuyorsun beni büyük bir su birikintisinde
Ama ölmüyorum
Çünkü ben öyle yaşamıyorum ki
Neden sonra aklına geliyor seni sevdiğim;
Kalbimle yaşadığım...
Söküp almaya niyetli gibi
Elini uzatıyorsun sol göğsüm üzerine
Sonra tahta bir hançer oluyor elinde
Hedefte kalbim,
Ama;
Tam o an telefonum çalıyor
Kurtarıyor beni kendime eziyet etmekten; bu rüyadan
''Numara yok''...
Sanki görünmez bir el uzanıyor ve,
Engel oluyor kafamdaki cinayete
Seni sevmeye korkum yok
Seni sevmeye engel yok
Seni sevmeye yardımcı çok
Sevgimden kaçmanın imkanı yok
Kayıt Tarihi : 29.5.2004 14:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Ateran](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/29/kafamdaki-sinema.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!