Kafama Sıkar Giderim Şiiri - Cahit Tan

Artık seni silebilirim tükenik kalem izi gibiysen,
Ay doğmamış bir gecede neticede karanlıkta da kaybolurum,
Hesap kitap da bırakmam zaten,
Sevdam hak hukuk meselesi de değildir,
Arta kalanları da yakmak isterim gönül elverdiğince,
Gürültüsüz de çözerim gönül bağımı,
Parmak uçlarımı kanatana dek öylece yürürüm,
Hem artık sende rahat edersin,
Benim gibi anılmayasıca biri yoktur,
Ne gecende ne de hesapsız bir gününde,
Merak da etme kimse bilmez bu cinayeti,
Kefeni giyer giderim…

Bozmaz beni mezar ve kan kurutasıca toprak,
Çukura atlar giderim.

Ne bir kürek sallayanım olur, ne evlat acısı çeken bir anam, ne de
yaralı bir ceylan diyebileceğim sadık bir yarim.

Bozmaz beni mezar ve kan kurutasıca toprak,
Çukura atlar giderim.

Senin çölde açan gül olduğunu anlasam,
Yinede su olmam sana akan kanallarda,
Bilsem ki gözyaşı seni yetiştirir,
Evvela göz olurum sonra ansızın kururum.

Bir haber için yol gözlediğini anlasam,
Önce dil olurum sonra lal kesilirim,
Sonra yetmezmişim gibi bir çift kulak tıkacı olurum,
O da olmadı mı senin için çift cam olurum ki,
Sonrası sesler bile mahpus olur sana,
Beni de anlatamazlar ya.

Neyim varsa umurumda olmaz,
Sana inadım ya ben,
Unutmam hiç hep aklımda aklımda diye sayıklarım ve yanılmam,
Merak etme senden aldığım bütün güzel sözleri sana sarfedip giderim,
Biliyorum sen aldırmazsın ola ki beddua edersin onu da israf etmeden yap,
Sen aslında çok cimriydin bana sıkamadığın kurşuna acıyordun,
Hem ben yaman bir hırsızdım körpecik kurşun kadar da seri,
Kafam ah o olmayan kafam,
Ona sıkar giderim.

17.06.12