Kafam İyi Alltan Al Şiiri - Erol Dal

zil değilim zurna da
ama sarhoşum
alttan al
takıldı aklıma oltanın ucundaki solucanmıyım yoksa göbeğinden yiyen balık gibi denize ait.
unuttum bana ait ne varsa,
bu sıralar bolca küfrediyorum
sen hariç..
Sensin diye sokuldum bir orta kafeye
baktımki,
değilsin hatta hiç benzemiyorsun
yuuh dedim kendime.
uh ki yuh... insan sevdiğinin kokusunu nasıl anımsamaz.!
Sonra düşündüm
Aslında insan martıdan başkabirşey değil
denizi hep öptüğü halde yolunu o kokuyla bulan.
bu dizeleri aslında çok önce yazdığımı farketim
öyleyse neden sana söylemedim.
Anladım ki..
senden korkuyorum.
bu öyle bir korku ki
ne kaybetmek ne de kazanmak,
aşkın kaf halini siyaha boyamak gibi bir şey.
Ürktüm........
Eyvallah
Neyse ne
nasılsa sonu öyle
aklımda yitirdiğim cümleler
kırıntısı da yeter bana
Seni seviyorum kadın
seni dağlardaki yemişlerden de öte
seni senden de öte
seni avuçlarımda bir mum gibi mühür yapıyorum da
mumun kokusunda dağılan dumanın yanık ezgisiyle sana rağmen
seni vazgeçilmeyecek kadar muhteşem bir dua ile arzuluyorum
ya sen?
16/04/11_Mekan