Bir karar alırsın ve bir adım atmak istersin,
Sigarayı bıraktım der ve paketi kırarsın.
Sabah kalkarsın huzursuzca kahvaltını yaparsın
Sonra kırıklar içinde bir tek sağlam ararsın,
Olmazsa tütünleri bir kâğıda sararsın…
Başaramamış olmaktan çok,
Tükürdüğünü yalamak kızdırır insanı.
Kızarsın, kendi kendine sinirlenirsin.
Çakmağı çakarken belki küfür edersin.
Derin bir nefes alıp içine çekersin
O anda sanki bir değiş tokuş başlar,
Zehrini ince ince bırakırken içindeki duman,
Öfkeni ve kızgınlığını da yüklenmiş gibidir...
Üflersin, püflersin, oflarsın, ohlarsın…
Sanki dün gece paketi kırıp sigarayı bırakan
Sen değilsindir.
Kafan rahattır,
Birazdan dışarıya çıkıp markete uğrayacaksındır.
İşte böyle bir şeydi; yandı, bitti, kül oldu.
Arayıp bulsam külleri, dönüştürülür mü geri?
İlim, bilim vardı hani teknoloji ne oldu?
Hiçbir yerde satılmaz ki kafam hiç rahat değil…
Unuttum unutacağım derken;
Gözümü kırpmadan, hiç düşünmeden,
Kararlıydım mektupları yırtarken…
Unutamadım çok pişmanım unutamadım!
Ellerim titremedi resimleri yakarken…
Unutamadım çok pişmanım unutamadım!
Artık bir resmin bile yok elimde,
Baktıkça avutsun beni…
Sanki bugün bir kez daha kaybettim seni…
Kayıt Tarihi : 29.10.2022 22:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
#aşk #ayrılık #pişmanlık
beğeni ile okudum
Teşekkür ederim efenim. Beni onure ettiniz sağolun
TÜM YORUMLAR (2)