Kafam boşsa da şimdi yüreğim tıka basa

kaybettiklerimi de hiç umursamıyordum zaten
çünkü O'nun için bırakıyordum
O'nun için!
yerleri..gökleri
ve tüm güzellikleri yaratan
O yüce Sahibim için!
çünkü inanıyordum
o sonsuz güzelliklerine
ve bana ancak O verebilirdi o sınırsız kafaları da..
yoksa bu hayatın
hangi tuzsuzluğuna
ve tatsızlığına katlanarak yaşayabilirdim ki başka?
hiç bir anlamı yoktu ki; sonsuz o, güzelliğin yanında
değersiz ..önemsiz..gereksiz
ve de bomboş!
nasıl yaşamak isteyebilirdi ki; mantığım
hangi hevesti onu hayata bağlayacak?

evet O'nun için bırakıyordum
O'nun için!
yerleri..gökleri
ve tüm güzellikleri yaratan
O yüce Sahibim için!
kafam şimdi boş
boşum hayatta ..hem de bomboş!
ama o;sonsuz hayata dair inanın ki
tıkabasa bir doluluk var
şimdi yüreğimde..