Ömrümün en ıssız günlerini yaşıyorum
Soluksuz koştuğum yolun çıkmaz sonundayım
Ne biraz öncem iyi olacak ne biraz sonram
Varlık sahasının, en can alıcı, kör noktasındayım
Az ötem Kant, az berim ise Nietzsche
Kafam hayli karışık şu ara
Şu ara bildiğim, en kötü ara, açık arayla
Ruhumu darp eden bir kırbaç, kendi elimde
Rüzgar sesinin verdiği ürperme
Ruhumun daralması, hepsi ne az ötemde ne de beride
Biçar yüreğim bir kara bir kara
Umut bağlandığım her yol, bir engebe bütünü
Ne biraz önce bir kompliman duydum
Nede yarına mutlu uyanacağım
Her şeyini yitirmiş bir şairin kalemiyim ben
Sözlerim var sıcak değil, bir yarayı iyileştirmez
Körpe umutlar, merhaba der mi bilinmez ama
Hangi şair küsmüşse çocukluğuna,
Biraz yarım, biraz eksik ve biraz kekre olmuşsa şiiri,
İşte ben ordayım, o eksik, yarım ve kekre sözlerde
Bu şiirin dili acı, tadı tuzu yok
Acılar birikmiş mürekkebine, dert vurmuş satırına
Ne biraz öncesi umut dolu ne biraz sonrası...
Bilinmez ne çıkar ama hayat devam eder
Ne uzun uzun şiirler karalamak,
Ne gece yarısı bir duvar dibinde yapılan dua,
Biraz ağır asaf boğmuşsa içimi,
Ne direnmek fayda eder ne teslim olmak
Benim az ötem Kant biraz berim Hume
Kalemi, derde ram olmuş bir şairin kalemi
Şiiri arafta kalmış bir şairin alemi
Mart 2019
Mahmut Sezai AltundağKayıt Tarihi : 3.8.2023 11:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!