Kafam Basmaz Oldu Şiiri - Cihangir Çağlar

Kafam basmaz oldu
Mana veremiyorum
Dilim dolanıyor
Aklım ermiyor

Kafama ağır geliyor
Saatler ve hasretler
Davul gibi zonkluyor
Esir almış kasvetler

Büyüdüm de ne oldu
Dünyaya sığmaz oldum
Düşünüyorum olmuyor
Güneş bana doğmuyor

Manasız hengâmeler
Her gün her gün aynı şey
Oyalanmaktan başka ney
Aklım artık almıyor

Kendi uydurdukların
Bir yerden duydukların
Doğrudur sandıkların
Hepsi aynı terane

Sen ona benziyorsun
O da sana benziyor
Ya anasına çekiyor
Ya burnundan düşüyor

Kimisi hayat diyor
Kimisi memat diyor
Netice değişmiyor
Gerçek neden esniyor

Kalp vuracak güm güm
Ama duracak bir gün
Korkuların sanrıların
Değişmiyor tanrıların

Mezarlık ihramlı dolu
Mabetler ne olacak
Yapılanlar yarın için
Geçmişin ne olacak

Mevsim mevsime gebe
Döngü başın dönecek
Dünya hak etmiyor bebe
Yalnız kalıp ölecek

Bu beden toprağa gübre
Özüne kavuşacak
Güncellenme gelecek
Sanma ki toplanacak

Varlığını aşka hediye et
Sev tüm senin gibileri
Çaresizce katlananları
İşkence görenleri

Yaşamazsan yaşatılırsın
Ne verirlerse doyarsın
Belki çokta kazanır
Bir kenara koyarsın

Biriktirip gidiyoruz
Dünyalık nedenleri
Aslında net biliyoruz
Saltanat dikenleri

Kafam basmaz oldu
Çiçeklerim soldu
Kâbusum gerçeğim
Yalanım doğrum oldu

Ne kadar çaresiziz
Ne kadar da yalnızız
Yaşarken tek başımıza
Ölürken de yalnızız

(Eksik Yolcu - Lal Perküsyon Şiir Kitabından)