Fikrim karanlık, ölüm sessizliğinde
Titreyen mum ışığı, izmarit dolu kültablası birde
Ne sigaram bitiyor, ne de zaman geçiyor
Aklımdan kalbimden bir tek sen geçiyor...!
Düşüyorum yardan, süzülürken boşluktan ürperiyorum
Ha düştüm ha düşeceğim, çekimine direniyorum
Aklımla kalbim çelişiyor, kendimle çekişiyorum...!
Kalbime ne desem ne söylesem boş
Kalmadı eski tadı, buruk ve mayhoş
Bedenim ruhuma yıkılıyor, aşktan sarhoş
Beynim dönüyor attı atacak Kafam bir hoş...!
Uzaktan gören zanneder ki ben berduşum
Bilmezler ki sevmekten yıpranmış yorulmuşum
Sevdikçe yanmış, yandıkça sevmişim
Deli divane bir meczup olmuşum..!
Kendimle konuşurken
Senle konuşur gibiyim
Duyduğum benim değilde senin sesin sanki
Aklını kaybetmiş leylasız bir Mecnun gibiyim
Kafam attı atacak, serseri bir ölüm gibiyim...!
Kayıt Tarihi : 18.6.2024 12:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!