Kafam Şiiri - Ekrem Yiğit

KAFAM
Ne gahir çekiyor,ne sitem kafam
Kurşun olup sinem, deliyor sözler.
Çok şey anlatıyor,sussa da gözler,
Kalbimin sesini duymuyor kafam.

İster davul,zurna istersen zil çal,
İstersen hançeri can evime sal,
İster mazi düşün,ister atiye dal,
Geçen o günleri bilmiyor kafam.

Bilmiyor ki güller renk renk açmıştı,
Gönül girdabıma neşe saçmıştı,
Anam gül sinesin bana açmıştı,
O yumuşacık teni bilmiyor kafam.

Bir hal oldu bana,kafam çok duman,
Ati görünüyor halim çok yaman,
Canım yok etti o ahir zaman,
Nedenini, niçini sormuyor kafam.

Sanki şu dünyada, bir şey olmamış,
Benim gonca gülüm, kökten solmamış,
Sanki sevinecek,bir şey kalmamış,
Gelecek günleri görmüyor kafam.

Gün olur ben bile, çeker giderim,
Feleğe gahrimi,yine ederim,
Ne zaman bitti ki derdim, kederim,
Artık tüm geçmişi, sil diyor kafam.

İğne deliğinde gelip buluyor,
Sanki kanka olduk, benle kalıyor,
Fırsatın bulunca canım alıyor,
Ver canı da artık,kurtul der kafam.

Yiğit ne iş yapsa,sonuç hep boşa,
Bilmem ne kayalar, değer bu başa,
Zalim ne göz diyor, ne bakar kaşa,
Tarihi yeniden, yaz diyor kafam.
01.07.2017
Ekrem Yiğit.