Kafam Şiiri - Vasıf Şentürk

Kafam seni balta ile kesem mi?
Bir dertten bin derde atıyon beni
Sohularda tokmak ile ezem mi?
Geçmez akçelere satıyon beni

Hiç ders almıyorsun geçen günlerden
Beni düşürmüyon neden dillerden
Ne farkın var söylesene ellerden
Dipsiz kuyulara atıyon beni

Nasıl güveneyim senin aklına
Varamıyon iyi kötü farkına
Taş koyuyon şu feleğin çarkına
Dönülmez yollara itiyon beni

Bir daha inanmam bir daha kanmam
Yemin etmem amma artık inanmam
Kalbimi dinlerim sana güvenmem
Koyun gibi sürüye katıyon beni

Vasıf'ıyı sen ne belliyorsun
Görünce sıcağı bak terliyorsun
Anladım ki sen emekliyorsun
Pekmez diye yoğurda katıyon beni