Kafa Karışıklığı Şiiri - Arıkan Akar

Hiçbir tanrının gücü yok beni affetmeye
Ki ben iman ettiğim yoldan yeni döndüm
Oturup ağladım
Utandım yüzümdeki araf kadar derin çizgilerden
Utandım ardından bıraktığım ,kırgın ve kırık aynalardan
Alnımdaki kederi sildim
Babamın kirli mendiliyle

Utandım merhaba derken
Dilini bilmediğim dünyaya
Bir çingenin izolasyonu var ruhumda
Eşitliğe dair fikirlerim yürürlükten kalkıyor
O zaman bir kedi sevmeliyim
Yaşasın kedilerin eşitliği!

Çekil diyorum önümdeki kadere
Bir kadın sigara uzatıyor o anda
Dumanı karışıyor mürekkebime
Çekiliyoruz önünden kaderin usulca
Mahsur kalıyoruz mısralarda
Bir şiir daha okusak öleceğiz

Kafam karışık..
Dünden kalma Kafka dokundu belki
Babasına yazdığı mektupları neden okudum ki

Betonlaşmış bir uygarlık atıyor soluğumda
Ben ağaç dikmeye gidiyorum

Beynim nükleer bir tehlike
Fırlatacağım vücudumu dünyaya
Yapacağım bu kötülüğü
Yapacağım bu iyiliği