Kaf Şiirinin Ardına Şiiri - Zafer Altuntaş

Sarı bir beden
İnce ve rüzgar yamalı
Esiyor irisler
Gözler kıblede üstelik dalgalı

Çıplaklık akrep
Zehir şerbet kıskaçlı
Duvarlar giyinmiş
Odalar çıplak
Mezarda yıldızlar
Tabutlar dört hırkalı

Uçuyor yılanlar
Sürüngen günahlar kanatlı
Baldan putlar dikilmiş
Arıların memleketi sıratlı
Ardı şarap
Ah sarhoşluk
Üstelik sekiz kapı
Yelesi rahmete kıratlı

Sayfalar esir
Nefesler uykusuz
Bayıldı yastıklar
İstiareler alkarısı

Öfkeli kara filler
Tıkanmış burunlara
Bir hortum kopmalı
Önü tufan
Ardı tufanlı

Tepsiye koymalı mor yazıtları
Abidesi çelenk
Kursağı kuş kağıtları
Bedevileri koparmalı çadırdan
Taş binadan pamuk yutanları

Beyaz çizgi hicret konaklı
Kör müneccim fallıyor
Fincanlar artık
Buz tutmalı

Bir cam sever
Kumundan bulutlu
İçindeki bulut
Yağmura çarpılacağından umutlu

Mürekkebi renkli köleler tutuklu
Şair efendiler
Ve ardından azap
Vicdanlar rahat
Haram terli
Hatta sükutlu

Kırbaç sesleri
Ritimli orkestralı
Sayfalar ürpermiş
Kalemlerin sırtı sürgün
Barbarları dizili
Ölüme sıralı

Haykırın duygular
Deniz tok
Anneler aç
Şair sözü yalan
Takın vicdanaltı bilezikleri uçurtmalara
Yollayın duygu cariyelerini
Üzümden sarhoş
Kaf şiirinin ardına
Zafer Altuntaş