Kaf’ı Ufaltan Gitkalların Künhüsün ...

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Uzak dağları üşüten bir alev gibiydi gidişin.Gururdu sıradağarın.
*Kinlerindi Everest’i aşan, Kaf’ı ufaltan her şeyi Kafka’nın tümcelerinde Dönüşüm kılan.
“Bir noktadan sonra vazgeçmek olanaksızdır. Erişilmesi gereken nokta da, orasıdır.”
“İnsanın asıl olarak iki günahı vardır, diğer günahlar bunlardan kaynaklanır: Sabırsızlık ve tembellik. İnsanlar sabırsızlıklarından dolayı Cennetten atıldılar, geri dönemeyişleri de tembelliklerinden. Günahlarının sayısı tektir belki: Sabırsızlıktan atıldılar, yine sabırsızlıktan geri dönemiyorlar.”
-Ütüsüz bir kalakalışın öpücük dudağısın. Bütün arzuların şelalesin akıyorsun ta bağrımdan.
-Dayanacak susku yok.Dev kazanlar içinde devinim olan kabarcıkların var. Damlaların karıştı bu aşka. Bu aşkın ıslanmışlığı, uslanmışlığı, usu çürüten yanı bitmez.
Yokluğa alıştırma yapacak karıncalarımız da yok.Beni sana süreğen yapan kutsi karıncalar var. Yar yuvamı görmelisin.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta