Kaf dağında küskün çiçek

Yanan var
sen ayrılıklardan yanasın
Yaram var
dokunma kanasın...
Masumiyetimin katiliymiş bakışların
Ses etme
sevenler mutluluğu arasın...

Bir ekmeği, bir de uykularımı bölerken
hüzün düşerdi yüreğime
Herkes gülsün istedim
sahte dediler dileğime...

Kim aşkın fakiriyse
zengini sevdadan kaçarmış
Doyuramadık doymuşları!
Mutluluk dediğin kaf dağında küskün çiçek
Gözyaşlarınla sularsan açarmış