Kaf Dağı'nın Zirvesinde Bir Zümrüt-ü Anka

Hayal içinde bir hayal gibi fısıldar
Kaf Dağı’nın zirvesindeki bir Zümrüt-ü Anka
Eteklerinde salınır kanatlılar
Ve eriyen kar tanelerinin yarattığı şırıltısı
Günler geceleri, geceler günleri kovalar
Yaşar yine de yalnızlığı zirve ve ufuklarda
Rüzgâra kapılır ahenkle saçları
Barış içindeki doğa dahi hasedi kucaklar
İhtişam içinde yüzer eşsiz bakışları.
Ahular, zerreler ve laleler
Saydamlıkta bir derya gibi
Yakamoz olmuş birer suzan
Kanatlar, esintiler ve ak bulutlar
Sevişir zirvede ve yalnızlıkta.

Hayal içinde bir hayal gibi fısıldar
Kaf Dağı’nın zirvesindeki bir Zümrüt-ü Anka
Dostun merhametli ve temiz kalbi
Âşık olup karışmış akan suya
Kıymeti bilinememiş nice neferler
Titremiş kalemi Haliç’in kıyısında.
Biri seni sevdi sen ise başka birini
O başkası çoktan vermişti başka birine kalbini
Bu masalda kim gerçekten âşık olsun?
Yaralı gönüller kavuşamaz kabuk tutsun
Değerlerine bunu eden eller
Kim bilir, sana bana ne ederler!
Sırma saç beyaz tenli biri
O çoktan masallara karışıp gitti
Hayaller masal olursa eğer
Kimler kimler okurmuş meğer
Kalemim kıpırdar ve yeniden söyler
Geçer ve unut demek ne mümkün
Aşk senin adın der.

Ve işte o zirvede sen hayal, ben hayal
Ve yine o masalın gözleri nemli
Kadere boyun eğip çekip giderse gölgesi
Düşlerimde gördüm ben artık o hayaleti
Zümrüt-ü Anka sahi hayalse eğer
Gökyüzünde süzülen o tüy de ne idi?
O bakışlar gerçekse meğer
Kaf Dağı ile Zümrüt-ü Anka’nın aşkı
Evvelden beridir yekti…

03.02.2021