Ben ona vurgun,
O, sanki gözümde Zümrüd-ü Anka.
Onun ise gözü hep yükseklerde; Kaf Dağı'nda.
İşte diyorum ya, o yüzden;
"Mutluluk denen masal Kaf Dağı'ndaymış meğer"
Hayır, yeise düşmedim, asla,
Sadece takatim yok ona ulaşmaya.
Ah bir gün gidebilsem ne olur,
İçim ürperip, kalbim tir tir titrese.
Lerzan gönül bahtiyar olsa.
Gözlerim zerafetiyle kamaşsa.
Yahut, uzanıp dokunabilsem ya tüylerine.
Ona diyorum, ona; Zümrüd-ü Anka'ya.
Kaf Dağı'na...
Kayıt Tarihi : 16.3.2015 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!