Kaf Dağı Şiiri - Ömer Yıldırım 5

Ahengine sevdalı gönül,güllerim bak ne güzel
Tebessümde tanıdım her şeyi,şerri bırakta gel
Sürdüm umut tarlamı,diktim gonca güller
Kendimden geçtim ben,sen nerdesin ey güzel

Yürek denen biçare,aradı bi umut hecelerde
Dil kilitlendi,kalemse kırıldı vicdanımın harbinde
Ruh tutsak ellerim bağlı,bu fakire uzatın bi el
Neşter kanlı gör kesiktir,hüzün yazan bilekler

Atfedilen her hakareti,sabrımla yoğurdum
Gafletim tutarmı beni,derinlerde boğuldum
Kaf dağından aşamadım,yamaçında yoruldum
Yenik başladım bu oyuna,fırtınada savruldum

Akar gözümden yaşlar,iki damlacıkda olsa
Sağ gözümden günah,soldan ise gafletim sızar
Omzumda demirden yükler,yolum nerede biter
Beyaz kefen topuğumdan tutup,toprağa çeker

Topraktan geldim,toprağa dönüktür yüzüm
İki metre mezardaki,halimemi üzülürüm
Ahvalim panikte,sınav nasıl geçti düşünürüm
1 yanlışım 3 doğrumla gitti,artık sönmüşüm…